هنگامی سرود: «عالم را نباشد خوشی در مزاج/ به‌جز مرگ، نبْوَد غمم را علاج/ ولیكن پک پذیرایی ترحیم مشهد در آن کناره در پای كاج/ چكیده‌ست بر خاک، سه، قطره خون.» و وقتی دیگر اذعان کرد: «در معاش آسیب‌هايی میباشد كه مثلِ خوره، در انزوا روح را اهسته می‌خورَد و می‌تراشد.» این جمله‌ها و ابیات شاهکار، در کنار ده‌ها قصه و تاثیر فاخرِ دیگر، در‌این منزل مندرج‌اند: منزل‌ی درستگو هدایت.
این منزل با خاطر روزهایی که مولف‌ی طنزپرداز و در عین درحال حاضر نومید، مداد بر صفحه می‌غلتانید و براق‌ترین اثر ها ادبیِ معاصر کشور‌ایران را کردار میکرد، باری شیرین از حیرت بر دوشِ آدمی می‌نهد و پشت بشر را از این فرم خم می‌نماید. منزل‌ی راستگو هدایت، با وجود تشکیل داد سنتی‌اش محل صورت‌گیری بخشی اصلی از ادبیات امروزی فارسی میباشد؛
جایی که تالیف کننده‌ی دارای شهرت دیده به جهان گشود و بزرگ شد و خواند و خواند و نوشت و نوشت؛ و ادبیات داستانی کشور ایران، برای مثال، به کوشش وی بود که شاخ‌وبرگ گرفت و بالید. البته جذابیت منزل‌ی درست گو هدایت، بنا شده در خیابان سعدی، خیابان امیراعلم، صرفا به‌خیال اقامت مولف‌ی شهیر در آن وجود ندارد؛ بلکه منزل‌ی درستگو هدایت (یا این که عالی بگوییم: منزل‌ی فامیل هدایت) از دید معماری نیز در خورِ تماشاست. این منزل در اواخر بعد از ظهر قاجار ساخته شد و مدل زیبای معماری قجر، در هرجا آن مشاهده میشود.
در کوشکِ منزل که با تعدادی پله و ایوانی نسبتاً کلان از زمین جداگانه گردیده، یا این که حوضچه‌ای که در تراس منزل همچنان پابرجاست و در اوقاتی که در آن آب زلال وجود داراست، جلوه‌ای تماشایی و ریلکس‌افزا به منزل می دهد. در روزگار پهلوی دوم، به‌دست دولت خریداری شد و نرم افزار این بود که تبدیل به موزه گردد که نشد. در حال حاضر کاربریِ کتابخانه داراست و در دست مریضخانه امیر اعلم میباشد.
امامزاده حیدرکلاک کرج