یکی بعد ها معماری آرامگاه در کشور ایران، ساخت پک پذیرایی ترحیم مشهد رابطه میان دنیا دنیوی و معنوی میباشد و می‌تواند مفاهیم رمزی و نمادین داشته باشد.
تنوع در صورت و ساختار بناهای آرامگاه های جمهوری اسلامی ایران به سیرتکامل ایست که نمیتوان آن‌ها‌را همانند مساجد در گروههای معین مدل شناسی و تیم بندی کرد
معماری چهارتاقی تحت عنوان اساس معماری اهل ایران، نقش بسزایی در بقعه سازی بعداز اسلام از خویش به مکان نهاده میباشد. این سرمشق در تک تک عصر ساسانی، یکی‌از مهم ترین الگوهای معماری مذهبی بوده و ناگهان بعداز اسلام، برای مدتی، حضورش در معماری جمهوری اسلامی ایران کمرنگ شد.
از راههای دوباره ظهور آن در معماری کشور ایران، با نزدیکترین نوع فعالیت کرد، به معماری ماقبل از اسلام خویش، یعنی معماری مذهبی در قامت بقعه سازی بود. آرامگاه مشهور امیر اسماعیل سامانی با پلانی مربعی و گنبدی بر محل تقاطع محورهای سازه، شاهدی بر این مدعی میباشد. آنچه درباره‌ی هیبت شکلی بقاع ها، مورد قبول اکثریت دانشمندان میباشد، تقسیم بندی مقابر به دو مجموعه برجی صورت و چهارگوش گنبددار میباشد.
در اوایل عصر اسلامی فرآیند تکوین گروه های آرامگاه های کشور ایران در طی روزگار اسلامی یکنواخت نبوده و طی عصر های متفاوت دارنده فراز و نشیب های فراوان بوده میباشد.
با دقت به اثرها برجای باقی مانده از اولِ روزگار اسلامی تا پیش از عصر سلجوقی ردپایی از این موسسه بناها چشم نمی‌شود ولی سنت ایجاد کرد آرامگاه در کشور‌ایران به دو شکل مربعی صورت گنبد دار و برجی صورت منفرد از رویش خاصی منتفع بوده میباشد.
از شاخص ترین مثال های نوع مربعی صورت می شود به آرامگاه پر اسم و رسم امیر اسماعیل سامانی در شهر بخارا که وابسته به زمان سامانی و بقعه ارسلان جاذب در سنگ بست مشهد که وابسته به عصر غزنوی میباشد اشاره نمود.
یکی بعد ها معماری آرامگاه در کشور ایران، ساخت پک پذیرایی ترحیم مشهد رابطه میان دنیا دنیوی و معنوی میباشد و می‌تواند مفاهیم رمزی و نمادین داشته باشد.
تنوع در صورت و ساختار بناهای آرامگاه های جمهوری اسلامی ایران به سیرتکامل ایست که نمیتوان آن‌ها‌را همانند مساجد در گروههای معین مدل شناسی و تیم بندی کرد
معماری چهارتاقی تحت عنوان اساس معماری اهل ایران، نقش بسزایی در بقعه سازی بعداز اسلام از خویش به مکان نهاده میباشد. این سرمشق در تک تک عصر ساسانی، یکی‌از مهم ترین الگوهای معماری مذهبی بوده و ناگهان بعداز اسلام، برای مدتی، حضورش در معماری جمهوری اسلامی ایران کمرنگ شد.
از راههای دوباره ظهور آن در معماری کشور ایران، با نزدیکترین نوع فعالیت کرد، به معماری ماقبل از اسلام خویش، یعنی معماری مذهبی در قامت بقعه سازی بود. آرامگاه مشهور امیر اسماعیل سامانی با پلانی مربعی و گنبدی بر محل تقاطع محورهای سازه، شاهدی بر این مدعی میباشد. آنچه درباره‌ی هیبت شکلی بقاع ها، مورد قبول اکثریت دانشمندان میباشد، تقسیم بندی مقابر به دو مجموعه برجی صورت و چهارگوش گنبددار میباشد.
در اوایل عصر اسلامی فرآیند تکوین گروه های آرامگاه های کشور ایران در طی روزگار اسلامی یکنواخت نبوده و طی عصر های متفاوت دارنده فراز و نشیب های فراوان بوده میباشد.
با دقت به اثرها برجای باقی مانده از اولِ روزگار اسلامی تا پیش از عصر سلجوقی ردپایی از این موسسه بناها چشم نمی‌شود ولی سنت ایجاد کرد آرامگاه در کشور‌ایران به دو شکل مربعی صورت گنبد دار و برجی صورت منفرد از رویش خاصی منتفع بوده میباشد.
از شاخص ترین مثال های نوع مربعی صورت می شود به آرامگاه پر اسم و رسم امیر اسماعیل سامانی در شهر بخارا که وابسته به زمان سامانی و بقعه ارسلان جاذب در سنگ بست مشهد که وابسته به عصر غزنوی میباشد اشاره نمود.
کاخ هشت پردیس اصفهان